Ανασκόπηση από τον 1ον Αγώνα Κυπέλλου Π.Ε.Π.Α 19-02-2012

Loukas Katapodis

Η Π.Ε.Π.Α, σταθερή στον ετήσιο προγραμματισμό της, διοργάνωσε τον πρώτο αγώνα κυπέλλου τύπου Criterium για το 2012 στο Μαρκόπουλο Αττικής.

Φίλοι και συναθλητές από όλη την Ελλάδα συγκεντρώθηκαν στο Μαρκόπουλο Αττικής, μετά από μία περίοδο χειμερινής προετοιμασίας, προκειμένου να αγωνιστούν στον πρώτο αγώνας της χρονιάς.

L.Katapodis - L.Papoutsas - P.Skylodimos

Ο διοργανωτής του αγώνα παρείχε την καλύτερη δυνατή ασφάλεια κάλυψης των αγωνιζομένων αθλητών και με την υποστήριξη της Herbalife πραγματοποιήθηκε ένα επιτυχημένο event.

Όλοι σχεδόν οι αθλητές παρουσίασαν τον καλύτερο εαυτό τους για το μέγιστο αποτέλεσμα που θα μπορούσαν να φέρουν στον αγώνα, ακολουθώντας συγκεκριμένες οδηγίες τακτικής και στρατηγικής από τις ομάδες τους.

Ο κύριος γνώμονας που διαμορφώνεται μια τακτική σε έναν αγώνα εξαρτάται από την δυναμικότητα των αθλητών της ομάδας, των συνολικό τους αριθμό και τους στόχους που έχουν.

Nicky Hemmings

Το μέρος που αφορά στην δυναμικότητα των αθλητών, χρήσιμο είναι να αναλύεται σε πραγματικά δεδομένα από μετρήσεις και αναλύσεις αθλητικής επίδοσης, που γίνονται είτε σε προπονήσεις είτε σε εργομετρικά κέντρα.


Προσωπικά, στόχος και τακτική μου ήταν να μπορέσω να τρέξω ένα  δυνατό αγώνα στο πλαίσιο της προετοιμασίας μου για το Παγκόσμιο Κύπελλο στην Κρήτη.

Warm up


Σημαντικό ρόλο σε αυτό έπαιξε και ο συναθλητής μου Παναγιώτης Σκυλοδήμος από την ομάδα της ΑΕΚ, που μέσα από μία συντονισμένη και συνεργατική προσπάθεια διατηρήσαμε ένα πολύ υψηλό ρυθμό στον αγώνα, βγάζοντας στο μικτό terrain της διαδρομής 40km/h διατηρώντας 320w Normalized για 56 περίπου λεπτά.


P.Skylodimos & L.Katapodis

 Ο πίνακας 1 δείχνει το καλύτερο εικοσάλεπτο του αγώνα από πλευράς ισχύος, το οποίο συμπέφτει με τα πρώτα 20 λεπτά της προσπάθειας μας με τον Π. Σκυλοδήμο, αφού είχαμε αποσπαστεί από το κυρίως γκρουπ των αθλητών.

Πινακας 1.

Το κλειδί για μια επιτυχημένη αθλητική επίδοση σε αγώνες τύπου Criterium είναι o ρυθμός.

Ο ρυθμός στην συγκεκριμένη περίπτωση αφορά στον συνδυασμό εφαρμογής Δύναμης και την ικανότητα Ταχύτητας Περιστροφής Πεταλιών.

Συγκεκριμένα, μετά από πολλές αναλύσεις αθλητών που έχουν γίνει σε αγώνες τύπου Criterium έχουν δείξει, ότι ο σωστός ρυθμός βρίσκεται στους συνδυασμούς υψηλής εφαρμογής Δύναμης με υψηλή Ταχύτητα Περιστροφής Πεταλιών, καθώς και σε συνδυασμούς χαμηλής εφαρμογής Δύναμης με υψηλής Ταχύτητας Περιστροφής Πεταλιών.

Aris Mpotsaris

Πίνακας 2

Με την βοήθεια του Quadrant Amalysis του Wko μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε αν έχουμε προσεγγίσει τον σωστό ρυθμό. Ο πίνακας 2 δείχνει τον ρυθμό μου στην διάρκεια του καλύτερου εικοσαλέπτου και ο πίνακας 3 δείχνει τον ρυθμό μου σε όλο τον αγώνα.

Πίνακας 3.

Το κάτω δεξιά τεταρτημόριο αφορά στον συνδυασμό χαμηλής εφαρμογής Δύναμης με υψηλή Ταχύτητα Περιστροφής Πεταλιών και το πάνω δεξιά, αφορά στον συνδυασμό υψηλής εφαρμογής  Δύναμης με υψηλή Ταχύτητα Περιστροφής Πεταλιών.

Όπως θα διαπιστώσετε, ο ρυθμός μου μοιράζεται ανάμεσα σε αυτά τα δύο τεταρτημόρια που αποτελούν την κλασική εικόνα ενός αθλητή που εκμεταλλεύεται της δυνατότητες του σωστού pacing για τέτοιου τύπου αγώνες.

Επίσης, σημαντική είναι και η παρατήρηση κοιτάζοντας αυτούς τους δύο πίνακες, ότι ο ρυθμός δεν μεταβλήθηκε πέρα από τα δύο αυτά τεταρτημόρια, παρόλο που ο μέσος όρος ισχύος και έντασης ολόκληρου του αγώνα, ήταν χαμηλότερος από την μέση ισχύ και ένταση του καλύτερου εικοσαλέπτου.

Συμπερασματικά θα έλεγα, ότι ο ρυθμός του κάθε αθλητή είναι συγκεκριμένος και εξαρτάται φυσικά από το είδος του αγωνίσματος που τρέχει.


Για παράδειγμα, ο ρυθμός μου σε Flat Criterium είναι 95-100rpm, σε Undulating Criterium είναι 90-95rpm, σε Flat Time Trial 90rpm κ.λ.π.


Μελετώντας το Scatter Graph του Wko μπορούμε να αντλήσουμε χρήσιμες πληροφορίες για πολλούς συνδυασμούς των ικανοτήτων της φυσικής κατάστασής μας, όπως (Ταχύτητα και Ισχύς, Ισχύς και Καρδιακής Συχνότητας, Ικανότητα Περιστροφής Πεταλιών και Καρδιακής Συχνότητας) ώστε να γίνουμε πιο αποδοτικοί στην εξοικονόμηση ενέργειας και ανάπτυξη της ισχύος.

Ο πίνακας 4 δείχνει ότι η μεγαλύτερη εφαρμογή ισχύος που έβγαλα στον αγώνα, συγκεντρώνεται στο εύρος των 90-94rpm, στοιχείο που επαληθεύει το σωστό προσωπικό πεδίο ανάπτυξης περιστροφών, ως προς την απόδοση της καλύτερη ισχύος σε Undulating Criterium.

Πίνακας 4.

The Finish Line

Όπως αντιλαμβάνεστε, η εξέλιξη του αθλητή και κατ’ επέκταση, η εξέλιξη της προπονητικής, αποτελούν μια δυναμική διαδικασία συνεχών μετρήσεων και αναλύσεων, που προωθούν νέα μοντέλα εκγύμνασης και όχι μία στερεότυπη επανάληψη έτοιμων προγραμμάτων προπόνησης.

L.Katapodis & P.Skylodimos

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΔΡΟΜΟΥ 2011 ΒΕΛΓΙΟ

Σχεδόν πάντα ένας αγώνας παγκοσμίου πρωταθλήματος αποτελεί μία ξεχωριστή εμπειρία και δικαίωση για τον κάθε αθλητή, που έχει σκοπό από να τον τερματίσει αξιοπρεπώς, έως και να διακριθεί.

Θα έλεγα επίσης ότι ένας τελικός παγκοσμίου πρωταθλήματος στην ποδηλασία αντοχής, έχει τα χαρακτηριστικά, του ενός και μοναδικού αγώνα της χρονιάς, που αποτελεί τον κυρίαρχο στόχο και βαρυσήμαντο τίτλο  για τους διεκδικητές του.

Είναι ένας τίτλος που για να τον κατακτήσεις θα πρέπει να ξέρεις ότι ακόμα και ένας λάθος να κάνεις, οποιασδήποτε μορφής, δεν πρόκειται ποτέ να τον φλερτάρεις.

Ο καιρός στο Βέλγιο μας υποδέχθηκε με σποραδικές βροχές και χαμηλή θερμοκρασία, δηλαδή ότι έπρεπε για να μας ‘’φτιάξει το κέφι’’.

Την επομένη το πρωί και μία ημέρα πριν τον αγώνα ο καιρός ήταν ηλιόλουστος φτάνοντας τους 17οC.  Ήταν ότι καλύτερο μπορούσε να συμβεί για εμένα προκειμένου να ποδηλατήσω αναγνωριστικά  τα περισσότερα δύσκολα σημεία της διαδρομής του αγώνα.

Νίκος Ντότσικας

Η διαδρομή ήταν απόστασης 107Km με εφτά κυρίως εναλλασσόμενες αναβάσεις. Με μία λέξη θα έλεγα ότι ήταν ένας κλασικός αγώνας τύπου Φλάνδρας. Περιλάμβανε στενούς δασικούς δρόμους με σπασμένη άσφαλτο, σκοτεινές τυφλές στροφές καλυμμένες από μόνιμη υγρασία, λιθόστρωτους δρόμους και ‘’καμικάζι’’ κατηφόρες.

Ένα από τα 7 Βουνά

Από όλα αυτά, τον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας τον κατείχαν η τελευταία ανάβαση 1,1km Eddy Merckx 12.6-21% κλίση,  2.5km πριν τον τερματισμό και τα τελευταία 800m για την γραμμή του τερματισμού, που αποτελούνταν από αραιό πλακόστρωτο σε 2% ανηφορική κλίση.

50μ προ τερματισμού

Δοκιμάζοντας στην προπόνηση αυτά τα δύο σημεία, αποφάσισα να τρέξω με 23-11 ελεύθερο ( σχέσεις γραναζιών ) και όχι με 25-12, γιατί χρειαζόμουν το 18άρι γρανάζι σε άλλα εξίσου για τον ρυθμό σημαντικά σημεία της διαδρομής, παρόλο που ήταν μεγάλο ρίσκο το 23άρι γρανάζι για το 21% κλίσης ειδικά στο τέλος του αγώνα.
Κατά την διάρκεια της προπόνησης
Επίσης δεν ήμουν ευχαριστημένος από το ρολάρισμά μου πάνω στο πλακόστρωτο του τερματισμού, αφού συνεχώς χοροπήδαγα από τους κραδασμούς πάνω στο ποδήλατο, χάνοντας τον έλεγχο συνέχεια.Η έλλειψη εμπειρίας  που είχα σε τέτοιου είδους τερματισμούς ήταν το αδύναμο σημείο μου σε αυτόν τον αγώνα.

Το pave του τερματισμού

Η εκκίνηση της κατηγορίας μου 40-44 γινόταν ταυτόχρονα με την 35-39 στις 13.32 την Κυριακή, ενώ δύο λεπτά νωρίτερα ξεκίνησαν οι amateurs 16-29 μαζί με τους 30-34.Βλέποντας τον παραπάνω σχεδιασμό των οργανωτών, σκέφτηκα ότι με ευνοούσε, διότι θα γινόταν ένας πολύ γρήγορος και δυνατός αγώνας.

Τα σχέδια μου βέβαια, μου τα χάλασε ο καιρός της Κυριακής, που ξημέρωσε με ασταμάτητες καταιγίδες και πτώση της θερμοκρασίας.
Κάτω από αυτές τις συνθήκες μπήκε άλλος ένας περιορισμός στο μυαλό μου. Ο περιορισμός του κινδύνου <Λουκά πρόσεχε μην χτυπήσεις>. Η διαδρομή ήταν από μόνη της πολύ επικίνδυνη και οι καταιγίδες την έκαναν ακόμα περισσότερο.

Πριν την εκκίνηση

Περίμενα στην εκκίνηση 40 λεπτά νωρίτερα για να πάρω καλή σειρά αφετηρίας, αλλά και μία επιπλέον 20λεπτη καθυστέρηση από τους διοργανωτές λόγω των καιρικών συνθηκών, ήταν αρκετός χρόνος για να αρχίζω να τρέμω από το κρύο.

Οι  εκκινήσεις των παγκόσμιων πρωταθλημάτων στα πρώτα 30km είναι άτσαλες και γρήγορες,  προκαλώντας ομαδικές πτώσεις, μέχρι να βρει το γκρουπ τον ρυθμό του και να γίνουν τα ανάλογα πλασαρίσματα των αθλητών.Θυμάμαι συγκεκριμένα στα πρώτα 10km διανύαμε τις ευθείες με 55Km/h και ήταν σκέτη κόλαση,  με την βροχή και το βροχόνερο από τις ρόδες των ποδηλάτων να με τυφλώνουν θολώνοντας τα γυαλιά μου.

Άρχισαν και οι πρώτες πτώσεις των αθλητών, όταν από απότομα φρεναρίσματα και συρρικνώσεις του γκρουπ χτυπούσαν ο ένας με τον άλλον.

Κάπως έτσι με εμβόλισαν και εμένα από πίσω, κολλώντας ένας αθλητής τον εμπρόσθιο τροχό του πάνω στην γάμπα μου και ενώ άρχισε να με παρασύρει, άκουγα πίσω μου τους ήχους αθλητών που έπεφταν.

Προσπαθώντας να ξεφύγω από αυτό, γυρνούσα τα πετάλια μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα προκειμένου να ξεκολλήσει από πάνω μου αυτός ο αθλητής ώστε να μην παρασυρθώ μαζί τους.Ευτυχώς τα κατάφερα!

Ο ρυθμός συνεχίζονταν ολοένα και πιο γρήγορα κάτω από το πέπλο δεκάδων ντεμαράζ που γινόταν, μέχρι που καταφέραμε και μέσα στα πρώτα 40km και συγκεκριμένα στην πρώτη ανάβαση της διαδρομής να πλησιάζουμε τους νέους αθλητές που είχαν φύγει 2 λεπτά νωρίτερα από εμάς.

Δεν το πίστευα ότι θα γινόταν κάτι τέτοιο!

Βρισκόμουν σταθερά στους πρώτους 20 αθλητές του δικού μου γκρουπ, όταν ξεκίνησε ένας πανζουρλισμός από ντεμαράζ, προκειμένου να αποσπαστούν αθλητές και να αναμειχθούν με τις προπορευόμενες κατηγορίες.

Αυτό θα του έδινε την ευκαιρία να μπερδευτούν και να καλυφθούν μέσα σε ένα πλέον καινούργιο γκρουπ ώστε να χαθούν από την ορατότητα των αθλητών της κατηγορίας τους, έχοντας και την ευκαιρία να μπουν σε κάποιο ξεκόλλημα με τους amateurs, εξασφαλίζοντας έτσι τις πρώτες θέσεις.

Προσπάθησα να μην τους χάσω από τα μάτια και κατάφερα και εγώ μαζί τους να πιάσουμε το μπροστινό μας γκρουπ.

Εκεί έγινε το αδιαχώρητο. Αθλητές από τα πίσω γκρουπ προσπαθούσαν να περάσουν μπροστά…
Ξεκίνησαν πάλι συγκρούσεις, πτώσεις… δηλαδή ένα χάος!

Κατά την διάρκεια του αγώνα

Μέσα σε αυτό το πανδαιμόνιο κατάφεραν και αποσπάστηκαν ένας Ιταλός και ένας Γάλλος από την κατηγορία μου μαζί με amateurs αθλητές χωρίς να τους καταλάβουμε.Εγώ προσπάθησα στα επόμενα χιλιόμετρα να ανακτήσω το πλασάρισμα μου στην πρώτη 20άδα, αλλά πλέον σε ένα καινούργιο διαμορφωμένο γκρουπ από αθλητές και των 4 κατηγοριών σε σύνολο μεγαλύτερο των διακοσίων ποδηλατιστών.

Έτσι εξελίχθηκε ο αγώνας και σε κάθε ανάβαση που περνούσε μέναμε ολοένα  και λιγότεροι μέχρι που φτάσαμε στο 95ο km διανύοντας και την τελευταία ανάβαση πριν το βουνό του τερματισμού.

Είχαμε απομείνει 25 περίπου αθλητές από όλες τις κατηγορίες και μέσα σε αυτούς βρίσκονταν και 6 αθλητές της κατηγορίας μου.  Όλοι εμείς κυνηγούσαμε το χάλκινο μετάλλιο νομίζοντας βέβαια ότι διεκδικούσαμε τις 3 πρώτες θέσεις.

Προτελεθταία ανάβαση

Η μεγάλη μάχη έγινε στην ανάβαση του Eddy Merckx όταν κατάφερα να ανέβω 2ος  στην κορυφή της με 440w μέσο όρο, έχοντας  λίγα μέτρα πίσω από τον Γάλλο αθλητή και λίγα μέτρα μπροστά από τους υπόλοιπους.

Η τελευταία ανάβαση

Η εξάντληση στα πόδια μου ήταν μεγάλη από το γαλακτικό οξύ αλλά και η αδρεναλίνη μου ακόμα μεγαλύτερη όταν ένιωθα ότι μόνο 1km με χώριζε από τα μετάλλια.

Αναβαση Eddy Merckx

Μπαίνοντας στο βρεγμένο πλακόστρωτο γλίστραγε ο πίσω τροχός μου ανάμεσα από το ταλαιπωρημένο pave  και έχανα συνέχεια ταχύτητα, ποδηλατώντας για 40 δευτερόλεπτα στα 450w μέσο όρο, μέχρι που στα 100 τελευταία μέτρα με προσπέρασαν 3 αθλητές και τερμάτισα έτσι στην 7η  θέση.

100μ προ τερματισμού

Ο στόχος μου ήταν να καταφέρω να μπω στην πρώτη 10άδα των καλύτερων αθλητών του κόσμου, με δεδομένο το χρόνο που μου είχε απομείνει να προετοιμαστώ λόγω της αλλαγής του προπονητικού προγραμματισμού μου για τρέξω ένα αγώνα αντοχής παγκόσμιας κλάσης.

Δίπλωμα Παγκοσμίου Πρωταθλήματος 7ης θέσης

Πάτησα το πόδι μου στο Βέλγιο έχοντας την ακλόνητη πεποίθηση ότι θα τα καταφέρω.
Η ψυχολογία μου ήταν άριστη και η πίστη στον εαυτό μου ακλόνητη. Ένα περίεργο δυνατό συναίσθημα που το νιώθω μόνο όταν έχω εξασφαλίσει την νίκη σε έναν αγώνα.
Η επίδοση μου σε ισχύ εκτοξεύτηκε στα 320w normalized για 3 ώρες αγώνα καλύπτοντας την απόσταση τον 107κμ με 2.000 υψομετρικά σε 36km/h.Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι αυτή την φορά οι αθλητές που με είχαν κερδίσει πριν δύο εβδομάδες στο παγκόσμιο κύπελλο της Ελβετίας τερμάτισαν πίσω μου και με διαφορά χρόνου.

Μεγάλη ήταν και η παρουσία του συνοδό μου Νικόλαου Ντότσικα που μερίμνησε για οτιδήποτε χρειάστηκα πάνω στον αγώνα αλλά και εκτός αυτού.

Μετά τον τερματισμό

Προσωπικά νιώθω πολύ χαρούμενος που παρόλα τα προβλήματα των τραυματισμών που αντιμετώπισα φέτος και των δυσκολιών, λόγω έλλειψης χρόνου, κατάφερα με την υποστήριξη της συζύγου μου να ολοκληρώσω άλλη μία αγωνιστική χρονιά, με στατιστικά καλύτερη επίδοση και αποτελέσματα από την προηγούμενη χρονιά.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΔΡΟΜΟΥ ΕΛΒΕΤΙΑ 2011

Μετά το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που έτρεξα στα τέλη Ιουνίου, ο επόμενος στόχος μου ήταν το παγκόσμιο κύπελλο δρόμου που θα γινόταν 15 Οκτωβρίου στην Κρήτη και  το οποίο αποτελούσε κριτήριο πρόκρισης για το παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2012.

Σχετικά σύντομα όμως, πληροφορήθηκα από τον μάνατζερ του event Γιώργο Λεβεντάκη, ότι μεταφέρθηκε αυτός ο αγώνας από την UCI για τον Μάιο του 2012.

Προκειμένου να ολοκληρώσω σωστά την φετινή μου αγωνιστική χρονιά, σκέφτηκα να αναπροσαρμόσω τον προπονητικό μου σχεδιασμό, για να συμμετάσχω στο παγκόσμιο κύπελλο της Ελβετίας 28-08-2011, στοχεύοντας στην διάκριση και κυνηγώντας ταυτόχρονα και την πρόκριση για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που θα διεξαχθεί στις 11-09-2011 στο Βέλγιο.

Σε αυτό το σημείο θέλω να ευχαριστήσω τους βασικούς μου χορηγούς Αφοί Κωστέα Michelin Καλαμάτας, Γρηγόρης Φύτρος +Watt GBF, Νίκος Ράπτης Bikeme και Ηλίας Γεωργίου ΑΕ,  που στήριξαν την απόφαση μου αυτή χρηματοδοτώντας το ταξίδι μου στην Ελβετία.

Επίσης θέλω να ευχαριστήσω τον συναθλητή και αθλητή μου Νίκολαο Ντότσικα που προσφέρθηκε από μόνος του να έρθει ως συνοδός μου, εξασφαλίζοντας μου την υποστήριξη στον αγώνα.

Ήταν για εμένα μια υπέρ-αισιόδοξη και γενναία απόφαση να συμμετάσχω σε αυτήν την διοργάνωση,  γιατί θα έπρεπε σε μικρό χρονικό διάστημα να προετοιμαστώ, για να τρέξω έναν αγώνα αντοχής 125Km με 2500m υψομετρικά, περνώντας από τρία αλπικά Βουνά.

Αυτό όμως που δυσκόλευε περισσότερο την κατάσταση ήταν, ότι το αγωνιστικό terrain κυμαίνονταν από τα 900m έως τα 1700m καθώς επίσης και οι πάρα πολλές διάσπαρτες κλίσεις του οδοστρώματος  που έφταναν μέχρι και 18%.


Προπονητικά τώρα έπρεπε να σχεδιάσω έναν προπονητικό κύκλο που θα είχε τέσσερις στόχους:

1.Να καταφέρω να ξεκουραστώ από την προηγούμενη προετοιμασία που έκανα εν όψει του πρώτου μου στόχου, που ήταν το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα δρόμου.

2.Να προσαρμόσω στο σώμα μου προπονητικές επιβαρύνσεις,  που θα εξομοιώνουν τις απαιτήσεις του αγώνα.

3.Να καλύψω το δίμηνο κενό αγώνων που υπήρχε από το πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα μέχρι το παγκόσμιο κύπελλο στην Ελβετία.

4.Να μεταφέρω την αθλητική μου φόρμα ένα μήνα νωρίτερα, δηλαδή αντί για 15 Οκτωβρίου, στις 11 Σεπτεμβρίου.

Προσπαθώντας να συνδυάσω τους παραπάνω παράγοντες, εφάρμοσα μία νέα προπονητική μεθοδολογία, η οποία με οδήγησε και στην διάκριση τερματίζοντας 3ος στην κατηγορία μου και 16ος στο σύνολο των 2.187 αθλητών μαζί με την κατηγορία challenge Νέων-Αντρών

 

Απονομές Παγκοσμίου Κυπέλλου 2011

Ο ΑΓΩΝΑΣ

Αν προσπαθούσα να περιγράψω την οργανωτική δομή και τον αγωνιστικό ρυθμό του αγώνα θα έφτιαχνα ένα μικρό βιβλίο.

Στην εκκίνηση του αγώνα

Θα σας αναφέρω όμως κάποια βασικά χαρακτηριστικά στοιχεία τις διοργάνωσης και μετά τις αναλύσεις από το βατόμετρό μου.

Στην οργανωτική υποστήριξη του αγώνα υπήρχαν:

  1. 65 μηχανές υψηλού κυβισμού με κριτές, δημοσιογράφους και φωτογράφους.

  2. 30 αυτοκίνητα ελέγχου και βοήθειας.

  3. Συνεχόμενη τηλεοπτική κάλυψη από το ελικόπτερο.

  4. Συνεχόμενη δημοσιογραφική ανάλυση του αγώνα.

  5. 280 εθελοντές μοιρασμένους σε διασταυρώσεις και σε σταθμούς τροφοδοσίας.

Τι άλλο θα χρειάζονταν ένας ποδηλάτης για να ποδηλατήσει με ασφάλεια!

Ήταν πραγματικά η πιο άριστη διοργάνωση που έχω τρέξει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Όλα αυτά μαζί με τα πανέμορφα τοπία που διασχίσαμε αποτέλεσαν την πιο αξέχαστη ποδηλατική εμπειρία που έχω ζήσει ποτέ.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΑΠΟΔΟΣΗΣ

Η ταχύτητα στις κατηφόρες ήταν εκτός ορίων

Το αγωνιστικό στρες που δέχτηκα από τον αγώνα ήταν πολύ παραπάνω από αυτό που προετοιμαζόμουν και περίμενα.

 Παρόλα αυτά ήταν ότι καλύτερο μπορούσα να τρέξω για να κάνω μία καλή κούρσα στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στο Βέλγιο στις 11-09-2011.

Τα 125km της διαδρομής τα κάλυψα σε 3h.37’  παράγοντας ισχύ 305w normalized με 34.5km/h,  με 270 TSS

Διασχίζοντας το πρώτο Αλπικό βουνό

Τα παραπάνω στοιχεία για όσους δεν γνωρίζουν τους συγκεκριμένους δείκτες, δηλώνουν έναν γρήγορο ρυθμό φτάνοντας πολλές φορές να ξεπερνάς τα όρια του εαυτού σου.

Γενικά αυτός ο αγώνας λόγω των ιδιαίτερων απαιτήσεων που είχε ζητούσε από τον αθλητή να διαθέτει πάρα πολύ καλή φυσική κατάσταση, εξίσου καλή τεχνική, έξυπνη τακτική και  πολλή αγωνιστική εμπειρία για να καταφέρει να αγκαλιάσει την διάκριση.

Προσωπικά αφιερώνω αυτήν την επιτυχία στους ανθρώπους που βρίσκονται κοντά μου από πραγματικό ενδιαφέρον και ακόμα περισσότερο στην λατρεμένη κορούλα μου Ιωάννα και την αφοσιωμένη σύζυγό μου Αναστασία αφού χωρίς την δική της συμπαράσταση….απλά δεν θα τα κατάφερνα.

Στις απονομές μαζί με τον συνοδό μου Νικόλαο Ντότσικα