Όλο και περισσότερο έδαφος κερδίζει στην αγωνιστική ποδηλασία, η φιλοσοφία της χρήσης μη στρογγυλών δίσκων, η οποία υπόσχεται αποδοτικότερο πετάλαρισμα και καλύτερη απόδοση ισχύος κατά την διάρκεια της άσκησης.

Πριν από τέσσερις περίπου μήνες μου δόθηκαν τα Osymetric δισκάκια, προκειμένου να κάνω ένα τεστ αντικειμενικής αξιολόγησής τους.

Θεωρώ, ότι τέτοιου είδους δοκιμές-τεστ δεν γίνονται σε 1-2 ημέρες, αλλά αντίθετα χρειάζεται αρκετό χρονικό διάστημα για να μην υπάρξουν λανθασμένα συμπεράσματα.

Είχα υπολογίσει ότι θα έπρεπε να προπονηθώ με τα Osymetrics για ένα χρονικό διάστημα 3-4 μηνών για τους εξής λόγους

1. Πριν από οποιαδήποτε μορφής έντασης ήταν απαραίτητο να υπάρξει ένα χρονικό περιθώριο βασικής προσαρμογής των μυών μου πάνω στα Osymetrics.

2. Ήθελα να συνειδητοποιήσω, ποιά ήταν η άμεση διαφορά στην αίσθηση μεταξύ του Οsymetric και του στρογγυλού δίσκου, ποδηλατώντας σε μέτρια ένταση.

3. Θα έπρεπε να δοκιμάσω τα Osymetrics, σε όλες τις μορφές επιβάρυνσης και σε διαφορετικούς προπονητικούς κύκλους, ώστε να συμπεριλάβω στην έρευνα και τον παράγοντα “κούραση”.

4. Για μια πιο ολοκληρωμένη άποψη, θα έπρεπε να προπονηθώ σε διάφορα μορφολογικά επίπεδα διαδρομών (Aνηφόρα-Ευθεία-Κατηφόρα)

Για ασφαλή και μετρήσιμα αποτελέσματα τοποθετήθηκαν τα  Osymetrics σε δισκοβραχίονα με μετρητή ισχύος.

Τα Osymetrics δισκάκια δεν έχουν σχέση με τα Οβάλ ή τα Ελλειπτικά δισκάκια. Αντίθετα, αποτελούν μία μοναδική κατοχυρωμένη πατέντα με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, η οποία αναφέρεται σε δύο καμπύλες οι οποίες κινούνται συμμετρικά γύρω από ένα σημείο, με σκοπό να εξαλείψουν  το Deadspot/weakspot (αδύναμο σημείο) κατά την περιστροφική κίνηση του πεντάλ.

Είναι σημαντικό για την κατανόηση του παραπάνω, να δείτε σε ποιες συνιστώσες αναλύεται η περιστροφική κίνηση που ασκεί ο ποδηλάτης στο πεντάλ.

Η απλή κίνηση, κατά την οποία ο ποδηλάτης σπρώχνει προς τα κάτω τους δισκοβραχίονες, δεν είναι τελικά και τόσο απλή όσο φαίνεται. Σκεφτείτε τί συμβαίνει, όταν σπρώξτε τους δισκοβραχίονες απλά προς τα κάτω, τη στιγμή που το πεντάλ βρίσκεται στην ώρα θέσης 12 και 6 (deadspot/weakspot)….Απολύτως τίποτα, ενώ παράλληλα σπαταλείται σημαντική ενέργεια στα αδύναμα σημεία .

Ωστόσο, μπορείτε να αποκτήσετε ωφέλιμη παραγωγή ενέργειας ξεπερνώντας το deadspot, όταν ωθήσετε προς τα εμπρός, πάνω από την κορυφή (ώρα θέσης 12) και τραβώντας πίσω, στο κάτω μέρος (ώρα θέσης 6).

Το σχήμα 1. εξετάζει το κρίσιμο εύρος της κίνησης πάνω στην κορυφή της διαδρομής του πεντάλ. Το συγκεκριμένο σημείο της διαδρομής του πεντάλ μπορεί να αποτελέσει, είτε ένα αδύναμο σημείο (deadspot), είτε ένα επιπλέον μπόνους στο κομμάτι της ενέργειας, με βασική προϋπόθεση βέβαια τη σωστή τεχνική.

Η πρόκληση είναι να πιέσει το πόδι σας προς τα εμπρός, πάνω στην κορυφή της διαδρομής και μετά να συνεχίσει την πίεση προς τα εμπρός και κάτω, καθώς ξεκινάει η κάθετη κίνηση του δισκοβραχίονα.

Στο παραπάνω σχήμα απεικονίζεται η κατεύθυνση της δύναμης Α, η οποία χαρακτηρίζεται ως η βέλτιστη και η κατεύθυνση της δύναμης Β, η οποία είναι η λιγότερο αποτελεσματική.

Η διαγώνια γραμμή Α, η οποία εκτείνεται παράλληλα με τον βραχίονα, αντιπροσωπεύει το αποτελεσματικό μήκος του μοχλού, όταν η πίεση εφαρμόζεται κάθετα προς το κέντρο της περιστροφής.

Οι δύο κάτω γραμμές Α και Β, συγκρίνουν τη διαφορά του ενεργού μήκους του μοχλού,όταν η δύναμη εφαρμόζεται από την κατεύθυνση Α ή Β. Συνεπώς, με ίση ποσότητα μϋικής δύναμης, ωθώντας μόνο προς τα κάτω τον βραχίονα (Β), επωφελούνται τα ⅔ της δύναμης αυτής, από ότι αν η ώθηση γινόνταν προς τα εμπρός και προς τα κάτω (Α).

Έχοντας λοιπόν την παραπάνω γνώση, ήθελα σε πρώτη φάση να διαπιστώσω κατά πόσο ο σχεδιασμός του Osymetric, βοηθάει να ξεπεραστεί γρηγορότερα και με τη λιγότερη σπατάλη ενέργειας το deadspot ( ώρα θέσης 12 & 6 ).

Για τον λόγο αυτό, τοποθέτησα στον δισκοβραχίονά μου ένα στρογγυλό δίσκο στην θέση του μικρού και ένα Osymetric στην θέση του μεγάλου. Έκανα μία τρίωρη ρολαριστή προπόνηση σε ευθεία διαδρομή και κάθε μισή ώρα πραγματοποιούσα την εναλλαγή μεταξύ των δύο δίσκων.

Το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό…Κάθε φορά που αλλάζα την αλυσίδα από τον Osymetric (μεγάλο δίσκο) στον στρογγυλό (μικρό δίσκο), ένιωθα ότι τα πόδια μου στα πρώτα 5 λεπτά, δυσκολεύονταν αρκετά να περιστρέψουν τον δίσκο, παρόλο που αυτός ήταν μικρός σε μέγεθος.

Αυτή η δυσκολία, η οποία έμοιαζε σαν “σκάλωμα” συνέβαινε όταν οι βραχίωνες περνούσαν από τα αδύναμα σημεία.

Αντίθετα, όταν άλλαζα την αλυσίδα από τον μικρό προς τον μεγάλο δίσκο, η αίσθηση ήταν ιδανική για ένα σωστό ρολάρισμα.

Ο Osymetric δίσκος αποτελείται από δύο σημεία οδόντωσης με χαμηλό προφίλ και από άλλα δύο σημεία οδόντωσης, με υψηλό προφίλ. Κατά την περιστροφή του δίσκου, η χαμηλού προφίλ οδόντωση, περνάει από το deadspot, ενώ η υψηλού προφίλ οδόντωση, περνάει από τις θέσεις μέγιστης παραγωγής ισχύος (ώρα θέσης 3 & 9).

Παρακάτω υπάρχει ένας πίνακας απο τον κατασκευαστή, που δείχνει σύμφωνα με το μέγεθος του Osymetric, την αντίστοιχη αναλογία σε συμβατικό στρογγυλό δίσκο.

Αρχές Νοεμβρίου υποβλήθηκα σε χειρουργική επέμβαση στον επιγονατιδικό τένοντα του αριστερού ποδιού μου, ώστε να αφαιρεθεί ο ίλος από την κνήμη μου, αποτέλεσμα παλαιού κατάγματος στην περιοχή αυτή. Η εν λόγω επέμβαση προκάλεσε αρκετό οίδημα γύρω από το γόνατο, με συνέπεια να μείνω περίπου 2 μήνες χωρίς άσκηση και να ατροφήσουν οι μυς μου.

Όταν άρχισα να προπονούμαι, η απόκλιση δύναμης του αριστερού ποδιού μου σε σχέση με το δεξί ήταν στο 11%.

Η προπόνηση με τα Osymetrics με βοήθησε σε μεγάλο βαθμό να ισορροπήσω τη δύναμη μεταξύ των δύο ποδιών μου, μειώνοντας την απόκλισή τους στο 6%, μέσα σε ένα χρονικό διάστημα μόλις  2 περίπου μηνών.

Πολλοί τραυματισμοί στην ποδηλασία προκαλούνται από την κακή θέση-στάση πάνω στο ποδήλατο και την κακή τεχνική του πεταλαρίσματος λόγω του deadspot. Έρευνες έχουν δείξει ότι με τους Osymetrics δίσκους, μείωνεται η πίεση στο γόνατο κατά 7.5% σε σχέση με τους στρογγυλούς δίσκους και επιπλέον οι αναβάτες επωφελούνται από αυτούς, βελτιώνοντας την τεχνική τους ώστε να ξεπεράσουν πολύ ευκολότερα το deadspot.

Στην ουσία αυτό που διαπίστωσα, ήταν ότι τα Osymetrics, δεν αφήναν τα πόδια μου να στρεσάρονται κάτω από την ίδια κατάσταση κόπωσης, όπως συμβαίνει με τα στρογγυλά δισκάκια.

Η κατασκευαστική εταιρία των Osymetrics αναφέρει μέσα από ένα πλαίσιο μελετών που έχουν πραγματοποιηθεί, ότι οι συγκεκριμένοι δίσκοι αυξάνουν την ισχύ και την ταχύτητα του αθλητή κατά 10% και επίσης μειώνουν το γαλακτικό οξύ στους μυς κατά 12%.

Γυμναζόμουν περίπου 3 εβδομάδες μετά τo παραπάνω δίμηνο προπονητικής απραξίας, χρησιμοποιώντας τα Osymetrics. Στο τέλος της 3ης εβδομάδας, συμμετείχα στο T.L.P event διάθλου στον Σχοινιά Αττικής στις 20-01-2013, αγωνιζόμενος στο ποδηλατικό κομμάτι της Ατομικής Χρονομέτρησης 43km.

Ήταν εντυπωσιακό για εμένα το γεγονός, ότι κατάφερα να βγάλω 293w NP για 1 ώρα με 32Nm ροπή μέσο όρο. Φυσιολογικά, θα έπρεπε να είμαι μεγαλύτερο χρονικό διάστημα προπονημένος για να καταφέρω να βγάλω ένα τέτοιο αποτέλεσμα.

Τους λίγους μήνες που προπονούμε με τα Osymetrics, έχω διαπιστώσει ότι χρειάζεται κανείς να δουλέψει αρκετά προσεκτικά και σε βάθος χρόνου για να εκμεταλλευτεί στο μέγιστο τις δυνατότητες που μπορεί να του προσφέρουν.

Σε κάθε εύρος της διαδρομής του πεντάλ, διαφορετικό ποσοστό μϋικής δύναμης ενεργεί κατά την περιστροφή. Στην προς τα εμπρός ώθηση πάνω από την κορυφή, συνεισφέρει περίπου το 10% της συνολικής μϋικής δύναμης, η κάτω διαδρομή, το 65% και το τράβηγμα πίσω, περίπου το 25%.

Είναι προφανές από το παραπάνω, ότι για να βελτιώσετε την τεχνική σας, θα πρέπει να αξιοποιηθεί και η ανοδική κίνηση του πεντάλ. Ας υποθέσουμε ότι το κάθε ένα από τα πόδια ζυγίζει 7 κιλά. Αν δεν έχετε δημιουργήσει καμία απολύτως ενέργεια ανύψωσης τη στιγμή που το ένα πόδι βρίσκεται στην ανοδική φάση, τότε τα 7 κιλά βάρους του, θα τα επωμιστεί το αντίθετο πόδι που πιέζει. Τί σπατάλη ενέργειας…..

Οι καμπτήρες του ισχίου (ορθός μηριαίος, λαγονοψοϊτης, τείνων την πλατεία περιτονία, ραπτικός, κτενίτης & πρόσθια μοίρα μικρού γλουτιαίου) είναι αυτοί που συμβάλλουν στην ανύψωση του ποδιού και είναι σχετικά πιο αδύναμοι μυς σε σχέση με αυτούς των δρομέων. Στο σχήμα 2. οι θέσεις 6-8 δείχνουν το εύρος της κίνησης που δουλεύουν οι καμπτήρες μυς.

Υπάρχει όμως και άλλο ένα κρίσιμο σημείο του κύκλου που πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή. Είναι οι θέσεις 4-6 και σε αυτό το εύρος της κίνησης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τους δικέφαλους μηριαίους για την παραγωγή ενέργειας.

Όταν γίνεται σωστά η περιστροφή του πεντάλ, η δυναμικότητα της δράσης των δικέφαλων μηριαίων, θα πρέπει να είναι η δεύτερη πιο ισχυρή μορφή δύναμης, ακριβώς μετά από την κυρίαρχη δυναμική δράση των τετρακεφάλων μυών, κατά την πτωτική κίνηση του πεντάλ.

Όπως αντιλαμβάνεστε, η σωστή Τεχνική του πεταλαρίσματος θα πρέπει να αποτελεί τον πρωτεύοντα στόχο του κάθε ποδηλάτη, αν θέλει να ελπίζει σε αξιόλογες επιδόσεις.

Η επιλογή του δισκοβραχίονα με τις καινούργιες καινοτομίες των Oval, ή των Osymetrics ή των Ελλειπτικών, πιστεύω ότι διαδραματίζει δευτερεύοντα στόχο.

Προσωπικά αν ήταν να επιλέξω ανάμεσα από τη σωστή Τεχνική και έναν καινοτόμο υποσχόμενο δισκοβραχίονα για καλύτερες επιδόσεις, θα επέλεγα τη σωστή Τεχνική.

Διότι τί να κάνω έναν τέτοιο δισκοβραχίνα, όταν λόγω κακής Τεχνικής, κάποιες μυϊκές ομάδες του ποδιού μου υπερλειτουργούν, ενώ κάποιες άλλες υπολειτουργούν, γεγονός το οποίο οδηγεί σε μυϊκές κράμπες και τραυματισμούς.

Θα μπορούσα να παρομοιάσω την Τεχνική του πεταλαρίσματος, με την Τεχνική του κολυμβητή. Αναρωτιέμαι, πόσο θα μου χρησίμευε το πιο τέλειο μαγιό πλευστότητας, αν κολυμπούσα ελεύθερο με το κεφάλι έξω και ψηλά από το νερό. Σίγουρα θα χρειαζόμουν πολλαπλάσια δύναμη για να διατηρήσω την ίδια ταχύτητα σε σχέση με έναν κολυμβητή, ο οποίος λόγω σωστής Τεχνικής, απλά, “ρολάρει” στο νερό.