Ο ρόλος του σιδήρου είναι θεμελιακός για την ίδια την ζωή αλλά και για την λειτουργία του οργανισμού.
Είναι το κυρίαρχο στοιχείο για την παραγωγή της αιμοσφαιρίνης, της ουσίας που βρίσκεται στα ερυθρά αιμοσφαίρια και είναι ο βασικός μεταφορέας του οξυγόνου από τους πνεύμονες στα κύτταρα του οργανισμού.
Η ποσότητα του σιδήρου που αφομοιώνεται, αποβάλλεται ή μεταβολίζεται καθημερινά από τον οργανισμό αναπληρώνεται μέσω της τροφής.
Απορροφάται από το πεπτικό σύστημα και αποθηκεύεται στις ειδικές “σιδηραποθήκες” του οργανισμού, από τις οποίες η μεγαλύτερη είναι τα οστά.
Από εκεί παραλαμβάνεται, ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού, για να χρησιμοποιηθεί στον μυελό των οστών για την παραγωγή αίματος.
Ο καθένας από εμάς που έχει κανονική διατροφή λαμβάνει καθημερινά 10-30mg σιδήρου. Από την ποσότητα αυτή απορροφάται και αποθηκεύεται στον οργανισμό μόνο 1-2mg. Όμως, η απορρόφηση του σιδήρου αυξάνεται σημαντικά, όταν παρουσιάζεται έλλειψη στον οργανισμό “σιδηροπενία“ ή όταν υπάρχουν αυξημένες ανάγκες ( κύηση, έμμηνος ρύση, ανάπτυξη κ.λ.π. ).
Η έλλειψη σιδήρου προκαλεί πτώση του αιματοκρίτη και των επιπέδων της αιμοσφαιρίνης, με αποτέλεσμα τη σιδηροπενική αναιμία. Τα συμπτώματα που πρέπει να μας κινητοποιήσουν είναι πολλά:
Αδυναμία και εύκολη κόπωση, αίσθημα ταχυκαρδίας, τάση για λιποθυμία, ίλιγγος και βουητά, πονοκέφαλος και ζαλάδες, τριχόπτωση νύχια λεπτά και εύθραυστα, ραγάδες στις γωνίες του στόματος, γλώσσα λεία και κόκκινη κ.α.
Από την στιγμή που θα διαγνωστεί και θα προσδιοριστεί η αιτία, η θεραπεία της είναι σχετικά εύκολη, με την χορήγηση σιδήρου σε πόσιμη ή σε ενέσιμη μορφή. Η θεραπεία πρέπει να συνεχίζεται για 6-12 μήνες μετά την διόρθωσή της, ώστε να γεμίσουν οι αποθήκες του οργανισμού.
Η τακτική παρακολούθηση των επιπέδων του σιδήρου, είναι θέμα ιδιαίτερης βαρύτητας, ώστε αν υπάρχει πρόβλημα, να αντιμετωπιστεί εγκαίρως. Σε αυτές τις περιπτώσεις και ανάλογα με τα ευρήματα του θεράπων γιατρού, τροποποιεί την διατροφή, ώστε να υπάρχει μεγαλύτερη διαθέσιμη ποσότητα σιδήρου για απορρόφηση, ανάλογα με τις ανάγκες και την ανάπτυξη του οργανισμού.
Επειδή όμως υπάρχουν και πολλές βιταμίνες που συμμετέχουν στην απορρόφηση του σιδήρου από τον οργανισμό, η έλλειψη τους μπορεί να προκαλέσει αναιμία, παρ’ ότι η διατροφή είναι πλούσια σε σίδηρο.
Γι’ αυτό οι εξετάσεις θα πρέπει να είναι λεπτομερείς και η αντιμετώπιση, του οποιοδήποτε προβλήματος, πρέπει να γίνεται πάντα με την καθοδήγηση του γιατρού.
Τροφές πλούσιες σε σίδηρο.
Συκώτι: 17.9mgr
Φιστίκια: 7.3mgr
Βοδινό: 3.9mgr
Σαρδέλες σε λάδι: 3.5mgr
Σπανάκι: 2.2mgr
Σκόνη κακάο:2.1mgr
Φακές: 2.1mgr
Ρεβίθια: 1.1mgr
Κοτόπουλο: 1.3mgr
Πορτοκάλια:0.4mgr
lkatapod 